De methode is gebaseerd op het werk van Prof. Dr. Franz Ruppert. Hier wordt ervan uitgegaan dat trauma’s de hoofdoorzaak zijn van psychische- en lichamelijke problemen. Niet alleen zelfbeleefde trauma’s, maar ook trauma’s die van generatie op generatie worden doorgegeven maken het leven soms niet makkelijk.
Een opstelling van het verlangen is een manier waarbij je innerlijke psychische dynamiek m.b.t. jouw verlangen zichtbaar wordt gemaakt en een aanzet wordt gegeven tot een doorbraak in onderliggende weerstanden. Door onder ogen te zien wat de werkelijke belemmering is van je vraag of worsteling, ontstaat keuzevrijheid en autonomie.
Uitgangspunt is het verlangen dat je op dat moment in diepste voelt.
Bij het opstellen van je verlangen kan de therapeut de plaats innemen van een van de woorden om te resoneren met de begrippen. Maar er kan ook gebruik worden gemaakt van objecten die neergezet worden in de ruimte. De opstelling kan je inzicht geven in de innerlijke dynamiek die je belemmert om je verlangen te kunnen leven. Het herkennen en erkennen van wat er zichtbaar is geworden in jouw opstelling is een belangrijke stap in het helingsproces. Door met compassie te zien waar jij jezelf in de steek hebt gelaten en dat te accepteren kan de innerlijke verdeeldheid worden geheeld. Het benoemen of uitspreken van wat zichtbaar wordt, kan helpen bij het vrijmaken/loslaten van innerlijke verstrikkingen en/of blokkades.
Bij deze methode wordt gebruik gemaakt van de idee van een 3-dimensionale afsplitsing van de persoonlijkheid bij trauma: ‘gezonde delen’, ‘getraumatiseerde delen’ en ‘overlevingsdelen’.
Daarnaast is ‘innerlijke heling’ belangrijk; het uitwisselingsproces tussen de verschillende delen van de persoonlijkheid staat op de voorgrond. Het gaat er bij ‘innerlijke heling’ in de eerste plaats om dat je in contact komt met de eigen afgesplitste gevoelens en in het reine komt met de eigen traumagevoelens.